ಕುಮಾರಾಯಣ.....

" ಟ್ರೀನ್ ಟ್ರೀನ್...... ಟ್ರೀನ್ ಟ್ರೀನ್..... "

" ಹಲೋ, ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿ "

" ಎಲ್ಲಿದ್ದಿಯ.. ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾಯಿತ "

" ಯಾವ ವಿಷಯ, ನಾ ಆಫೀಸಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆನೆ. "

" ಕುಮಾರ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೆ, ತುಂಬ ಸಿರಿಯಸ್ ಅಂತೆ "

" ಅವನಿಗೆ ಎನಾಯಿತು, ನಿನ್ನೆ ಸಂಜೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ.... ಸರಿಯಿದ್ದ "

" ಅದೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಅವನ ತಾಯಿ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ದರು, ನೀ ಒಮ್ಮೆ ಪ್ರೀ ಇದ್ದರೆ ಇಗನೇ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ತನಕ ಹೋಗು "

" ಯಾವ ಆಸ್ಪತ್ರೆ "" ಉಳ್ಳಾಳ ನರ್ಸಿಂಗ್ ಹೋಮ್ "

" ಅಯಿತು "

ಕುಮಾರ ನನ್ನ ಹಳೇ ಗೆಳೆಯ, ಅದಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮ ಸಂಬಧಿಕ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ತಾಯಿಯ ತಮ್ಮನ (ನನ್ನ ಮಾವನ) ಹೆಂಡತಿಯ ತಮ್ಮ. ಕುಮಾರನದು ಪಿ.ಯು.ಸಿ ಆಗಿದೇ. ಮನೆ ಹತ್ತಿರಾನೆ ಇರುವ ಬ್ಯಾಟ್ರಿ ಶಾಪ್ ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಕ್ಕಿರುವುದು. ನಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗದಲ್ಲಿ ಇವನೆ ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣವ...

ನಾ ದಿನದ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಮುಟ್ಟಿದೆ.. ಆಗ ಸುಮಾರು ೮.೦೦ ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೆ ಕುಮಾರನ ಅಣ್ಣ ವಿನ್ನು (ವಿನೋದ್) ಸಿಕ್ಕಿದ.. ಅವನಿಂದ ವಿಷಯ ತಿಳಿಯಿತು, ಕುಮಾರ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವನ ಪ್ರೀತಿಯ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಅದಕ್ಕೆ ಇವ ವಿಷ ತಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಅಂತ..

"ವಿನ್ನು ಈಗ ಕುಮಾರ ಹೇಗಿದ್ದಾನೆ " ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ,

"ಇಗ ಒಕೆ, ಅದರೇ ಐ ಸಿ ಯ ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೆ, ನೋಡಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ."

ಅಷ್ಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನರ್ಸ್ ಐ ಸಿ ಯು ನಿಂದ ಹೊರ ಬಂದು ಯಾರಾದರು ಮಾತಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟ ಇದ್ದಾವರು ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೆ ಹೋಗಿ ಮಾತಾಡಬಹುದು ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು..

ಅವನ ತಾಯಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದರು " ಭರತ, ನೀನು ಹೋಗಿ ಮಾತಾಡು, ಸ್ವಲ್ಪ ಅವನಿಗೆ ಬುದ್ದಿ ಹೇಳು, ಮನೆಯವರ ಮಾತು ಅವ ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ, ನೀವು ಗೆಳೆಯರು ಹೇಳಿದ್ದರೆ ಅವನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ.." ಕುಮಾರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯ ಮಗ, ಅದರಿಂದ ಅವನ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರೀತಿ ಜಾಸ್ತಿ. ಅವನ ತಾಯಿ ಕಣ್ಣಿರಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ಮಾತು ನನ್ನ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಮುಟ್ಟಿತ್ತು...

ಐ ಸಿ ಯು ನ ಓಳ ಹೋದ ಕೂಡಲೆ ನಾನಂದೆ " ಕುಮಾರ ನರ್ಸ್ ಎಲ್ಲ ಹೇಗಿದ್ದಾರೆ "

" ಯಾರು ಸರಿಯಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಸಾಯಲು ಸಹ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ "

" ಸಾಯಲು ಈಗ ಎನಾಗಿದೆ."

" ಭರತ್ ನಿನಗೆ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ "

ಅವನ ಪ್ರೀತಿ ವಿಷ್ಯ ನನಗೆ ಮೊದಲೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಆದರಿಂದ ನಾ ಕೇಳಿದೆ " ನಿಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬ್ಲಂ ಉಂಟಾ? Tension ಮಾಡ ಬೇಡ ನಾ ಹೇಳುತ್ತೆನೆ.. "

"ಅಲ್ಲ"

" ಮತ್ತೆ"

" ಅವಳು ನಿನ್ನೆ ಸಂಜೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದಳು ಅವಳ ಮನೇಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ, ಅವಳನ್ನ ಮನೇಯಲ್ಲಿ ಕೊಲ್ಲಾತ್ತರೆ ಅಂತೆ ಹೇಳಿದಳು "

"ಅದಕ್ಕೆ ನಿ ಎಕೆ ವಿಷ ತೆಕೊಂಡ್ಡದ್ದು"

" ಅವಳು ಸಾಯುವ ಮೊದಲೆ ನಾನು ಸಾಯ ಬೇಕಂತ "

ನನ್ನ ಬಿಪಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೇಚ್ಚಾಯಿತು ನೋಡಿ "ನಿಂಗೆ ಎನು ಹುಚ್ಚ ??, ಈಗ ನಿ ಸತ್ತೆರೆ ಅವ್ಳು ನಿಂಗೆ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಾಳೆಯ??, ನಿನ್ನ ಮನೆಯವರನ್ನು ನೊಡು ಹೇಗೆ ನಿನಗೊಸ್ಕರ ಅಳುತ್ತ ಇದ್ದರೆ, ಕುಮಾರ... ಬೇಕು ಅಂದ ಮೇಲೆ ಹೇಗಾದರು ಮಾಡಿ ಪಡಿ ಬೇಕು, ಅದು ಜೀವನ..... ಸತ್ತ ನಂತರ ಎನೂ ಇಲ್ಲ...... ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ನೀ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಅಳುತ್ತರೆ ಮತ್ತೆ ಎನಿಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲರು ಮರೆತು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ ಅಷ್ಟೆ...."

" ನಿಂಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ ಭರತ್, ಪ್ರೀತಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ಎನಾಂತ, ಪ್ಲೀಸ್ ನನ್ನನ್ನು ನನ್ನ ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಬಿಡು"

" ಕುಮಾರ ನಿ ಮದುವೆ ಯಾಗಲು ರೇಡಿ ಇದ್ರೆ, ನಾಳೆನೆ ಅವಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಮಾತಡಲು ಹೇಳುತ್ತೆನೆ ತಾಯಿಯತ್ರ."

" ಅವಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪುದಿಲ್ಲ.. ಅವಳ ಅತ್ತೆ ಒಪ್ಪುದಿಲ್ಲ.. "

" ಕುಮಾರ ಹೇದರ ಬೇಡ, ಮನೇಯವರು ಹೋಗಿ ಮಾತಡಿದರೆ ಅವರು ಖಂಡಿತಾವಾಗಿಯು ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ.."

ನಿ ಎನು Tension ಮಾಡ್ ಬೇಡ ಎಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗತ್ತೆ. "

ಅಷ್ಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನರ್ಸ್ ಟೈಮು ಅಯಿತು ಸಾರ್, ನಿಮ್ಮಂತ ಗೇಳೆಯರಿಂದಲೆ ಎಲ್ಲ ಹಾಳಾಗುವುದು, ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮ ಅಂತ ಎನೇನು ಕನಸ್ಸು ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಸಾಯುವ ಪರಿಸ್ಥಿಗೆ ಬರುವ ವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮ್ನೆ ಇರುತ್ತಿರ, ಒಮ್ಮೆ ತಾಯಿಯ ಮುಖ ನೊಡಿದರೆ ಗೊತ್ತಾಗತ್ತೆ ಪ್ರೀತಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ಎನು ಅಂತ, ಬೆಳಗ್ಗಿನಿಂದ ಎನು ತಿನ್ನದೆ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ, ನಿಮ್ಗೆ ಅಂತವರ ನೆನಪು ಬರುದಿಲ್ಲ" ಅ ನರ್ಸ್ ನ ಮಾತು ಕೇಳಿದಗಾ ನನ್ನಿಂದ ಕುಮಾರ ಹಾಳದಗೆ ಇತ್ತು, ಅದ್ರು ಅವರ ಉಪದೇಶ ಅ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಕಾರಣ ಏನು ಮಾತಾಡದೆ ಐ ಸಿ ಯು ನಿಂದ ಹೋರ ಬಂದೆ..

ಅವನ ತಾಯಿಯಲ್ಲಿ ವಿಷಯ ಎಲ್ಲ ತಿಳಿಸಿದೆ, ಆದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಪ್ರೇಮದ ವಿಷಯ ಮೊದಲೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಅವನ ತಾಯಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದರು" ನಾವು ಇವತ್ತು ಅವಳ ಕಾಲೇಜುಗೆ ಹೊಗಿದ್ದೆ , ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡಿದೆ ಅವಳು ಈಗ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು "

"ಇಲ್ಲ ಆಂಟಿ, ಕುಮಾರ ಹೇಳಿದ ಅವಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಅಂತ"

" ಇಲ್ಲ ಭರತ್, ಇ ಹಿಂದೆ ಅವಳು ಮನೆಗೆಲ್ಲ ಸುಮಾರು ಸಲ ಬಂದಿದ್ದಳು.. ಆಗ ಸರಿ ಇದ್ದಳು, ಇವತ್ತು ಅವಳ ಕಾಲೇಜುಗೆ ಹೊಗಿದ್ದೆ , ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡಿದೆ ಅವಳು ಇಷ್ಟವೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದಳು. "
ನಮ್ಮ ಮಾತುಗಳನ್ನೆ ಕೇಳುತಿದ್ದ ಕುಮಾರ ಅಣ್ಣ ವಿನ್ನು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಂದ

" ನಾನು ನಾಳೆ ಹೋಗಿ ಅವಳ ತಂದೆ ಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುತ್ತೆನೆ. ಅವಳ ತಂದೆ ಓಪ್ಪಿದರೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಬಿಡುವ.."

ವಿನ್ನುವಿಗೆ ಮದುವೆ ಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.. ಅದ್ರು ತಮ್ಮನ ಮೇಲೆ ಇದ್ದ ಪ್ರೀತಿ ನೋಡಿದಾಗ ನಂಗೆ ಅನಿಸುತಿತ್ತು ನಂಗು ಸಹ ವಿನ್ನು ನಂತ ಅಣ್ಣನನ್ನು ದೇವರು ಕೊಡಬೇಕಿತ್ತು ಅಂತ...

-----------------------------

ಮರು ದಿನ ನಾ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಬಂದೆ.. ಕುಮಾರನನ್ನು ಐ ಸಿ ಯು ನಿಂದ ವಾರ್ಡ್ ಗೆ ತಂದಿದ್ದರು ..

ನನನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೆ ಕುಮಾರ "ಅವಳ ಮನೆಗೆ ಹೊಗಿದ್ದಿಯ" ಅಂತ

ಕೇಳಿದನಾನಂದೆ "ಇಲ್ಲ ವಿನ್ನು ಮಾತಾಡುತ್ತೆನೆ ಅಂತ

ಹೇಳಿದ್ದ"ಅವನ ತಾಯಿ ಸಹ ಇದ್ದರು " ಆಂಟಿ.. ವಿನ್ನು ಬಂದನ್ನ. ಎನಾದರು ಹೇಳಿದನಾ "

"ಇಲ್ಲ ಭರತ.. ವಿನ್ನು ಬರಲಿಲ್ಲ ನಾವು ಸಹ ಅವನನ್ನೆ ಕಾಯುವುದು"
ಅಷ್ಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನರ್ಸ್ ಬಂದಳು, ಎಲ್ಲ ಹೋರಗೆ ಹೋಗಿ ಇಜೆಕ್ಷನ್ ಕೊಡಲು ಉಂಟು, ನಾವೆಲ್ಲ ರೊಮ್ ನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಬಂದು ನಿಂತ್ತೆವು ಆಗ ಆಂಟಿ ಅದ್ದರು.. " ವಿನ್ನು ಅವಳ ತಂದೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿದ, ಅದಕ್ಕೆ ಅವರು ಮನೆಯವರಿಗೆಲ್ಲ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಇಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಹುಡುಗಿಗೆ ಸಹ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ " ಅಂತ ತಿಳಿಸಿದರು.

ಆಗ ಕುಮಾರನ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ ಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಟ್ವಿಸ್ಟ್ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸಿತು, ಅಂದರೆ ಕುಮಾರ ಪ್ರೀತಿ ಈಗ ಒನ್ ವಯ್ ಲವ್ ತರ !!,ಎಲ್ಲಿಯಾದರು ಅವಳು ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದಕ್ಕೆ ಮಿನಿ ಇವ ವಿಷ ತೆಕೊಂಡದ್ದ !!

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ನಾ ಕುಮಾರನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ " ಕುಮಾರ ನನ್ನ ಒಬ್ಬಳು ಗೇಳತಿ ಇದ್ದಳು ೫ ವರ್ಷ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ ನಂತರ ನಾ ಇಷ್ಟ ಅಲ್ಲ ಅಂತ ಅವಳು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದಳು, ಕುಮಾರ ಈ ಹುಡಿಗಿರನ್ನೆ ನಂಬುದು ಕಷ್ಟ, ಅವರನ್ನ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಕ್ಕೆ ಹಾಗಲ್ಲ, ಒಂದು ವೇಳೆ ನಿನ್ನವಳು ನೀನು ಎಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ಎನು ಮಾಡುತ್ತಿ ??"

" ಇಲ್ಲ ಭರತ್ ನನ್ನವಳು ಹಾಗೆ ಹೇಳೊ ಛಾನ್ಸೆ ಇಲ್ಲ.. ಒಂದು ವೇಳೆ ಹೇಳಿದರೆ ಅವಳು ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ಹೇಳಲಿ ಮತ್ತೆ ನಾ ಅವಳ ಸುದ್ದಿ ಹೊಗಲ್ಲ.. "

ನನ್ನ ಇನೊಬ್ಬ ಗೇಳೆಯ ಅಂದ " ಮತ್ತೆ ವಿಷನೊ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹಗ್ಗವೇ ಗತಿ "

ನಾನಂದೆ " ಹುಚ್ಚ ಎನೊ ನಮಗೆ... ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊ ಹುಡಿಗಿಯರು ಇದ್ದಾರೆ ನಮಗೊಸ್ಕರ, ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಮತ್ತು ಕುಮಾರನಂದು ಹೊಸ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ, ಮರಲಿ ಯತ್ನವ ಮಾಡು, ಅಲ್ಲ ಕುಮಾರ"

ಅಷ್ತೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ವಿನ್ನು ಉಟ ಹಿಡಿದು ಕೊಂಡು ಬಂದ.. ವಿನ್ನು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದ..
ವಿನ್ನು ನಲ್ಲಿ ನಾನಂದೆ "ನಾವು ಅವಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಮಾತಾಡುವ, ಒಂದು ವೇಳೆ ಮನೇಯವರಿಗೆ ಕುಮಾರನ ಇಗಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಗೊತ್ತಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಅದನ್ನು ತಿಳಿಸಿದರೆ ಅವರು ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪ ಬಹುದು ಮತ್ತೆ ಒಂದು ವೇಳೆ ಅವರು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೆ ಮತ್ತೆ ನೊಡುವ... "

ಹಾಗೆ ನಾನು ವಿನ್ನು ಮತೊಬ್ಬ ಗೇಳೆಯ ಮತ್ತು ಕುಮಾರನ ಬಾವ ಹುಡುಗಿ ಮನೆಗೆ ಹೋರೆಟೆವು..

ಹುಡುಗಿ ಮನೆ ಹೋರಡುವ ಮುಂಚೆ ನಾ ಅಲ್ಲಿಯ, ಅ ನಗರದ ಕೇಸರಿದಳದ (ಹಿಂದು ಸಂಘ) ನಾಯಕನೋಡನೆ ಮಾತಾಡಿದೆ, ಅವರು ನಮ್ಮ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಬರುವರೆಂದು ತಿಳಿಸಿದರು ....

ಹುಡುಗಿ ಮನೇ ಹತ್ತಿರವೆ ಕುಮಾರನ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನೆ ಮನೇ ಇರುವುದು..

ಕುಮಾರ ಪ್ರೇಮ ಕತೆ ಇಲ್ಲಿಂದಲೆ ಶುರುವಾದದ್ದು ...

ಕುಮಾರ ಪ್ರತಿ ಅದಿತ್ಯವಾರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಮನೆಗೆ ಹೊಗುತಿದ್ದ ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ ಪರಿಚಾಯವಾಯ್ತು, ಪರಿಚಯ ದಿನಕಳೆದಂತೆ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿತು.. ಅವಳು ಆಗ ದ್ವೀತಿಯ ಪಿ ಯು ಸಿ ಓದುತಿದ್ದಳು, ಸೋಮವಾರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕುಮಾರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಮನೇಯಿಂದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುತಿದ್ದ, ಅವಳು ಸಹ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಬರುತಿದ್ದಳು, ನಂತರ ಪ್ರತಿ ಸೋಮವಾರ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಇಬ್ಬರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹೊಗೊ ಶುರುಮಾಡಿದ್ದರು, ನಂತರ ಜಾತ್ರೆ , ಬಯಲಾಟ, ಯಕ್ಷಗಾನ ಅಂತ ಮುಂದುವರೆಯಿತು .....

ಮೊದಲು ನಾವು ಚಿಕಪ್ಪನ ಮನೆಗೆ ಹೊದೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಅವರೊಡನೆ ಮಾತಾಡಿ ಹುಡುಗಿ ಕುಟುಂದ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನಾ ವಿವರ ತೆಕೊಂಡ್ಡೆವು. ಅಷ್ತೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೇಸರಿ ದಳದ ೨೦ ಜನ ಬಂದಿದ್ದರು. ಎಲ್ಲ ಅವಳ ಮನೆಯೊಳೆಗೆ ಹೋದೆವು .. ಆಗ ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು ೧೧ ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಮನೆ ಒಳಗೆ ಹೊದ ಕೂಡಲೆ ನಮಗೆ ಕುಳಿತು ಕೊಳ್ಳಲು ಹೇಳಿದರು... ನಾವು ಬರುವ ವಿಷ್ಯ್ ಅವರಿಗೆ ಮೊದಲೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ಕಾರಣ ಹುಡುಗಿಯ ಮನೆಯ ವಾತವರಣ ನಮ್ಮ ಸ್ವಾಗತಕ್ಕೆ ಸಿದ್ದರದಂತ್ತೆ ಇತ್ತು.. ಮನೆಯ ಯಜಮನ ಹುಡಿಗಿಯ ಮಾಮಿ (ಅತ್ತೆ), ಅದಕ್ಕೆ ಅವರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಹುಡುಗನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎಲ್ಲ ತಿಳಿಸಿದೆವು, ಅದಕ್ಕೆ ಅ ಹೆಂಗಸು " ನಮ್ಮ ಹುಡಿಗಿದ್ದು ಎನು ತಪ್ಪಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ಹುಡುಗನೆ ಬೇಕಂತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡ್ಡದ್ದು, ನಿಮ್ಮ ಹುಡುಗನೆ ನಮ್ಮ ಹುಡಿಗಿಯ ಹಿಂದೆ ತಿರುಗುತಿದ್ದ, ಇಗ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಅಗಿರುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ನಿಮ್ಮವನೆ, ನೀವು ಸುಮ್ನೆ ನಮ್ಮ ಹುಡಿಗಿಯ ಹೆಸರನ್ನ ಹಾಳು ಮಾಡುತಿದ್ದಿರಿ " ಅಂತ ಹೇಳಿದರು..

ಅದಕ್ಕೆ ನಾ ಅಂದೆ " ಅಯಿತು ಎಲ್ಲ ತಪ್ಪು ನಮ್ಮದೆ ಆದರೆ ಹುಡುಗನ ಇಗೀನ ಸ್ಥಿತಿ ಸರಿಯಿಲ್ಲ, ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಹುಡಿಗಿನ ಸಾಯಿಸುತ್ತಿರ ಅಂತ ತಿಳಿದು ನಮ್ಮಾವ್ನು ವಿಷತೊಗೊಡಿದ್ದಾನೆ.. ನನ್ನ ಪ್ರಾಕರ ತಪ್ಪು ಎರಡು ಕಡೆಯಿಂದಲು ಆಗಿದೆ ಅದನ್ನ ನಾವು ಸರಿಮಾಡ ಬೇಕು.."

" ನಮ್ಮ ಹುಡುಗಿಗಂತು ಪ್ರಾಯ ಬೇರೆ ಯಾಗಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ಹುಡುಗನದೆ ಕೆಲಸ, ನಮ್ಮ ಹುಡಿಗಿಗೆ ಎನೊ ಮದ್ದು ಹಾಕಿ, ಮಂತ್ರ ಮಾಡಿ ಅವನ ಹಿಂದೆ ಬರೊ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದ್ದು"

ಅಷ್ಟರವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದ ನಾನು ಕುಮಾರಯಾಣ ಪುಸ್ತಕದ ಹಳೆ ಪುಟಗಳನ್ನ ತಿರಿಗಿಸಿದೆ..." ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಇ ಹಿಂದೆ ಮಗಳು ಡಿವಿಡಿ, ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್, ಡ್ರೆಸ್ ತಂದಗ ಯಾರದ್ದು ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದರ ?? "

ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳ ಅತ್ತೆ ಅಂದರು " ಅದು ಕೇಳಿದಕ್ಕೆ ಅವಳ ಗೇಳತಿ ಮನೆಯಿಂದ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದಳು "

ಆಗ ಕೇಸರಿ ದಳ ನಾಯಕ " ನಿಜವಾಗಿ ನೊಡಬೇಕದಾರೆ ತಪ್ಪು ಎರಡು ಕಡೆಯಿಂದ ಆಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇಗ ಅ ತಪ್ಪನು ಸರಿಮಾಡ ಬೇಕಾದದ್ದು ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ.."

ಅವಳ ಅತ್ತೆ ಅಂದರು "ಅಯಿತು, ಹುಡಿಗಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ನೀವು ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟ ಇದ್ದಾರೆ ನಾವು ಮುಂದೆ ಮಾತಾಡುವ.."

ಹುಡಿಗಿಯನ್ನ ಕರೆದರು..... ಹುಡುಗಿ ನಮ್ಮಾ ಎದುರು ಗಡೆ ಬಂದು ನಿಂತಳು ..

ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿ ನಾನಂದೆ, "ನಾನು ಕುಮಾರನಾ ಗೇಳೆಯ, ಅವ ಇಗ ತುಂಬ ಸಿರಿಯಸ್ ಕಂಡಿಶನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೆ... ನಿನಗೆ ಅವನ ಮೇಲೆ ಇಷ್ಟ ಇದ್ದರೆ ನಾವು ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಕೊಡುತ್ತೆವೆ.. "ಅವಳು ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿ " ಅವನು ಯಾರು ಅಂತ ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತೆ ಇಲ್ಲ. ಯವಾಗಲು ನಾ ನಿನ್ನ ಪ್ರಿತಿಸುತ್ತೆನೆ ಅಂತ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬರುತಿದ್ದ."

ಇಷ್ಟಾಗುವಾಗ ಕುಮಾರನ ಅಣ್ಣ ವಿನ್ನು ಅಳಾಳು ಶುರುಮಾಡಿದ....

" ವಿನ್ನು, ಅಳು ಬೇಡ, ನಮ್ಮ ಕುಮಾರನಿಗೆ ಇದಕಿಂತ ಒಳ್ಳೆ ಹುಡುಗಿ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಾಳೆ "

ವಿನ್ನು ಎದ್ದು ಮನೆಯ ಹೋರಗೆ ಹೋದ.....

" ಸರಿ.. ಹಾಗದರೆ ನಾವು ಬರುತ್ತೆವೆ ಅದರೆ "ನೀ ಈಗ ಹೇಳಿದ ಮಾತನ್ನ ಕುಮಾರನ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ಹೇಳು " ಮತ್ತೆ ಅವ ನಿನ್ನ ಸುದ್ದಿಗೆನೆ ಬರಲ್ಲ.."

ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳೇಂದಳು "ನಾನೇಕೆ ಬರಬೇಕು"

ಮತ್ತೆ ಹಳೆ ವಿಷಯ ಹೇಳ ಬೇಕಾಯಿತು "ಅವತ್ತು ಧರ್ಮಸ್ಥಳ ಪಿಕನಿಕ್ ಅಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿ ಕುಮಾರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತದ್ದು ನೆನಪಿಲ್ಲ ಹಾಗಿರಬೇಕು "

ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೇಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕೇಸರಿ ದಳದ ನಾಯಕ "ಅಯಿತು... ನಾವು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೆವೆ ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ನಂಬಿಕೆ ಮೇಲೆ, ಮತ್ತೆ ಅವಳು ಅವನ ಮುಂದೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದ ನಂತರ ನೀವು ಯಾರು ಇವರ ಸುದ್ದಿಗೆ ಬರಬರದು.."

ಅದಕ್ಕೆ ನಾವು ಒಪ್ಪಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರೆಟೆವು..

ಅಸ್ಪತ್ರೆ ಮುಟ್ಟುವಾಗ ಸುಮಾರು ೧೨.೩೦ ಗಂತೆ ಯಾಗಿತ್ತು. ಕುಮಾರನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವಿಶಯ ಎಲ್ಲ ತಿಳಿಸಿದೆವು ಅದರೆ ಅವ ನಂಬಲು ಸಿದ್ದನಿರಲಿಲ್ಲ.. ಅದಕ್ಕೆ ರಾತ್ರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿಯೆ ನಿಂತೆವು, ನಾವೆಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ ಧೈರ ತುಂಬಲು ಕೆಲವರ love Story ಹೇಳಿದೆವು. ಸುಮರು ೫.೦೦ ಗಂಟೆಯವರೆಗೆ ಜಾಗರಣೆ..

ಅಂತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಅಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಹೊರಾಡುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕುಮಾರನನ್ನು ಸರಿಮಾಡಿದ್ದೆವು .. ಅಂದರೆ ಒಂದು ವೇಳೆ ಅವಳು ಬಂದು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ಮತ್ತೆ ಅವಳ ಸುದ್ದಿಗೆ ಹೋಗಲಿಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲದಷ್ಟು..

ಅವತ್ತು ಎಪ್ರಿಲ್ ೨ ತಾರಿಕು (Bank year end) ಅದ ಕಾರಾಣ ನನಗೆ ಸಂಜೆ ಅಸ್ಪತ್ರೆ ಗೆ ಹೊಗಲು ಅಗಲಿಲ್ಲ.. ಮರುದಿನ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಹೋದೆ ಅಗ ತಿಳಿಯಿತು ಕೇಸರಿ ದಳದ ಕುತಂತ್ರದಿಂದ (ಹುಡುಗಿ ಅವರ ನಗರದವಳಾದ ಕಾರಣ) ಅವಳನ್ನ ಅವರು ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಬರಲಿಲ್ಲ ಅಂತ, ಅದ್ಗೊಸ್ಕರ ಆ ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಕುಮಾರ ನರ್ಸೆ ಗೆ ಹೊಡೆದು, ರಾತ್ರಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಗೇಳಯನಿಗೆ ಹೊಡೆದು ಆಸ್ಪತ್ರೆಂದ ಓಡಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದ ಅಂತ ...

ನಾ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಹೋದ ದಿನ ಕುಮಾರನ ಜ್ವಾರ ತಲೆಗೆ ಎರಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅದ್ರೊಟ್ಟಿಗೆ ಅವನಿಗೆ ಹಳದಿ ಕಾಯಿಲೆ ಉಂಟು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಿತ್ತು.. ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಹುಚ್ಚನಾಗೆ ಮಾಡೊ ಶುರುಮಾಡಿದ, ಅದರಿಂದ ಅವನನ್ನು ಬೇರೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಬದಲಾಯಿಸಿದೆವು.. ಸುಮಾರು ೫೦ ಸಾವಿರ (ಪೋಲಿಸ್ ಕೇಸ್ ಅಗದ ಕಾರಣ) ತನಕ ಖರ್ಚಯಾಯಿತು, ಎಲ್ಲ ಖರ್ಚು ಅಣ್ಣದ್ದೆ, ಮನೆಯರಿಗೆಲ್ಲ ಅವನು ಗುಣವಾಗುವುದೆ ಮುಕ್ಯಾವಾಗಿತ್ತು. ಹೀಗೆ ವಾರಗಳು ಕಳೆದವು... ಸುಮರು ಮೂರು ವಾರಗಳು ಕಳೆದಂತೆ ಕುಮಾರನ ಪ್ರೀತಿ ಹುಚ್ಚು ಸ್ವಲ್ಪ ಇಳಿದಿತ್ತು...

-----------------------------

ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಿಂದ ಡಿಸ್ ಚಾರ್ಜ್ ಅದ ಮರುದಿನ ಸಂಜೆ ಕುಮಾರ ನಮ್ಮ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಬಂದಿದ್ದ...

" ನಾ ನಾಳೆ ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಹೋಗುವುದು, ಅಲ್ಲಿ ಯಾವುದೊ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆ ಕೆಲಸ ಉಂಟತೆ... ಇಗಂತ್ತು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ತುಂಬ ಖರ್ಚಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಉರಲ್ಲೆ ಇದ್ದರೆ ಅವಳ ನೆನಪು ಅಗತ್ತೆ ದೂರಹೋದರೆ ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯ ಮರೆಯಬಹುದು ಮತೊಂದು ವಿಷಯ ನಾನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಬೇಕಿತ್ತು.." ಅಂತ ಕುಮಾರ ಹೇಳಿದ.

ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣವನ್ನ ಕೊಟ್ಟೆ

"ಮತ್ತೆ ಮುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ಫೊನ್ ಮಾಡುತ್ತೆನೆ" ಅಂತ ಕುಮಾರ ಹೊರಟ...

-----------------------------

ಮರುದಿನ ಸಂಜೆ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಗೆ ಕರೆ ಬಂತು...

" ಹಲೋ.. ಯಾರು ಮಾತಾಡುವುದು"

" ನಾ ಕುಮಾರ "

" ಹೇಳು ಕುಮಾರ, ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಮುಟ್ಟಿದ್ದಿಯ ??"

"ಇಲ್ಲ ಭರತ್ ನಾ ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಹೊಗಲಿಲ್ಲ.."

" ಮತೆಲ್ಲಿದ್ದಿಯ....."

" ಪೋಲಿಸ್ ಟೇಶನಲ್ಲಿ"

"ಎನಾಯಿತು"

" ಮುದುವೆಯಾಯಿತು"

" ಹೌದ, ಅಲ್ಲ ಸುಮ್ಮನೆ ಹೇಳಿತಿಯ ??"

" ಇಲ್ಲ ಭರತ್ ನಿಜವಾಗಿಯು"

" ನಿಲ್ಲು.. ಒಂದು ನಿಮಿಶ "

" ಹಲೋ. ನಾನು ++++ ಮಾತಾಡುವುದು... ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ಮದುವೆಯಾಯಿತು...."

" ನಿಜವಾಗಿಯು ನನಗೆ ನಂಬೊಕಾಗಲ್ಲ "

" ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಾರಿ ಹೇಳಬೇಕಿತ್ತು"

"ಎಕೆ"

"ಅವತ್ತು ನೀವು ಮನೆಗೆ ಬಂದಗ ನನ್ನ ಅತ್ತೆ, ತಾಯಿ ಮತ್ತು ತಂದೆ ಅತ್ಮ ಆತ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನನ್ನ ಹೇದರಿಸಿದ್ದರು. ಅದಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾತಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಅಗಲಿಲ್ಲ"

"ಸಾರಿ ನಿಜವಾಗಿಯು ನಾನೇ ಕೇಳ್ ಬೇಕಾದದ್ದು ಎಕೆಂದರೆ ನಿಮ್ಮ ಮನೆಂದ ಬಂದ ಮೇಲೆ ನಾನು ನಿಮಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬೈದಿದ್ದೆ.."

ನಂತರ ಅವಳು ಕುಮಾರನಿಗೆ ಫೊನ್ ಕೊಟ್ಟ್ಳು....." ಭರತ್ ನಾ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಿಲ್ಲವ ನಾ ಕರೆದರೆ ಅವಳು ಬರುತ್ತಾಳೆ ಅಂತ ""ಹೌದು.. ಕುಮಾರ ನಿನು ಹೇಳಿದಾಗನೆ ಅಯಿತು.."

"ಮತ್ತೆ ಮನೆಯವರಿಗೆಲ್ಲ ಗೊತುಂಟ"

"ನನ್ನ ಮನೆಯವರೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲೆ ಇದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮನೇಯವರಿಗೆಲ್ಲ ಈಗ ಗೊತ್ತಾಗಿರಬಹುದು.. ನಾವೀಗ ಪೋಲಿಸ್ ಟೇಶನಲ್ಲಿ ಸಂತೊಷ್ ನೊಟ್ಟಿಗೆ (ನಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಗೇಳೆಯ) ಇದ್ದೆವೆ.. ಅವಳ ಮನೆಯವರು ಈಗ ಬರತಾರೆ ಅಂತೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.. "

" ಆಯಿತು ಕುಮಾರ.. ನಾ ಸಂಜೆ ಸಿಕ್ಕುತ್ತೆನೆ.... "

-----------------------------

ಇದೊಂದು ೩ ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಸತ್ಯ ಘಟನೆ..ಮತ್ತು ಇದೊಂದು ನನ್ನ ಗೇಳೆಯರ ಬಳಗದಲ್ಲಿ ಅದ ಮೊದಲ ಯಶ್ವಸಿ ಪ್ರೇಮ ಘಟನೆ....

ಕುಮಾರನಿಗೆ ಈಗ ಒಂದು ಮಗುವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಯಶ್ವಸಿ ಪ್ರೇಮ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದನೆ...

ಅವನ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಕಳೆದ ತಿಂಗಳು ಮದುವೆಯಾಯಿತು...

ಕುಮಾರನಿಗೆ ಹೆಂಡತಿ ಮನೆಯವರೊಟ್ಟಿಗೆ ಒಂದು ವರ್ಷದ ತನಕ ಮಾತಿರಲಿಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಮಗು ಅದ ನಂತರ ಎಲ್ಲ ಈಗ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇದ್ದಾರೆ......

ನನ್ನವಳು....

ನೀವು ನನ್ನ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೀರ ???

ಎಂಬ ಶ್ವೇತಳ ಮಾತಿಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ವಿರಲಿಲ್ಲ ಎಕೆಂದರೆ ಮಾದುವೆಯಾದ ೩ ವರ್ಷದ ನಂತರ ಒಮ್ಮೆಲೇ ದಿಡೀರ್ ಅಂತ ಹೆಂಡತಿ ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಯಾವ ಗಂಡನಲ್ಲಿ ಸಹ ಉತ್ತರ ಇರುವುದು ತುಂಬ ಕಷ್ಟ.. ನಿನ್ನೆ ಮನೆಗೆ ಅವಳ ಗೆಳತಿ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಇದೆಲ್ಲ ಅದರ ಪರಿಣಾಮವೆ ಇರಬೇಕು. ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿ ಮಗು ತರ, ಅವಳಿಗೆ ಯಾವುದು ಸರಿ ಯಾವುದು ತಪ್ಪು ಅಂತ ಗೊತ್ತೆ ಇಲ್ಲ, ಯಾರು ಎನು ಹೇಳಿದರೊ ಸತ್ಯನೇ, ಕೆಲವೊಂದು ಸಲ ಅವಳು ಎನು ಮಾತಾಡುತ್ತಾಳೆಂದು ಅವಳಿಗೆಯೆ ಗೋತ್ತಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಸುಮ್ನೆ ನಾನಂದೆ ಯಾವತ್ತೊ ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪನ್ನ ಹೀಗೆ ಒಂದೆ ಸಲ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದರೆ ನಾ ಹೇಗೆ ಅಂತ ಉತ್ತರಿಸುವುದು !!.

ಅದಕ್ಕೆ ಅವಳೆಂದಳು " ಅದರ ಅರ್ಥ ನೀವು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸಲ್ಲ?????? "

ನಾನಂದೆ "ಇಲ್ಲ"

"ನಿಜವಾಗಿಯು ಇಲ್ಲ !!!"

"ನಿಜವಾಗಿಯು ಇಲ್ಲ, ಬೇಕಾದರೆ ನಿನ್ನ ಅಪ್ಪನ ಮೇಲೆ ಅಣೆ" ಇದು ಇನ್ ಡೈರೆಕ್ಟಾಗಿ ಅವಳ ಅಪ್ಪನನ್ನು (ಜನ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ) ಮರ್ಡರ್ ಮಾಡೊ ಮಾಸ್ಟರ್ ಪ್ಲಾನ್ ಅಷ್ಟೆ...

"ನೀವು ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ನಾ ನಿಜವಾಗಿಯು ಬದುಕಿರಲ್ಲ" ಅಂದ್ಳು ಶ್ವೇತ..

ವಿಷಯ ಸ್ವಲ್ಪ ಗಂಭೀರವಾದಗೆ ಇತ್ತು ಎಕೆಂದರೆ ಅವಳ ಕಣ್ಣಿಂದ ಮುಂಗಾರು ಮಳೆಯೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಈ ಇಂದೆ ಶ್ವೇತ ಎಂದು ಕೂಗಿದವಳಲ್ಲ.. ಎನೇ ಬೇಕಿದ್ದರು ನೇರವಾಗಿ ಕೇಳುವಾವಳು.. ಇವತ್ತು ಅವಳ ಹೊಸ ಅವತಾರ ನೋಡಿ ನಿಜವಾಗಿಯ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು ನನಗೆ. ಅದ್ರು ನಗುತ್ತ ನಾನಂದೆ " ಇಗಂತು ನೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ತರ ಕಾಣ್ತಿ " ಇನ್ನೊಂದು ವಿಷಯ ಎನೆಂದರೆ ನನ್ನವಳಿಗೆ ಸಿನಿಮ ತಾರೆ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಅಂದ್ರೆ ತುಂಬನೆ ಇಷ್ಟ.

" ನೀವು ನನ್ನ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೀರ ??? " ಮತ್ತೆ ಆದೆ ಮಾತು ಅವಳಿಂದ, ನನಗೆ ಅನಿಸಿತು ಈ ಹುಡಿಗಿಯರಿಗಂತು ನಮ್ಮ ಗೊಲ್ಡನ್ ಸ್ಟಾರ್ ಗಣೇಶ್ ತರ ಬರಿ ಡೈಲಾಗ್ ಹೇಳುವವರೆ ಬೇಕು. ನಮ್ಮಂತ ಪಾಪದವರ ಪ್ರೀತಿ ಅವರಿಗೆಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಾಗ ಬೇಕು. ನಾನಂದೆ " ನಿನ್ನ ಎಷ್ಟು ಬೇಕಾದರು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಆದರೆ ಈಗ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಟೈಮ್ ಇಲ್ಲ, ಮೊದಲೆ ಲೇಟು ಅಗುತ್ತ ಉಂಟು, ಮತ್ತೆ ನಾ ಇವತ್ತು ಲೇಟ್ ಗಿ ಹೋದರೆ ನಮ್ಮ್ ಬಾಸ್ ಕೈಲಿ ಉಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುಬೇಗಾತ್ತೆ.." ಇಷ್ಟು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಜೋರಾಗಿ ಅಳಲು ಷುರು ಮಾಡಿದ್ದಳು...

ಅವಳು ಅಳುದನ್ನ ನೋಡಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಸಹ ಒದ್ದೆ ಹಾಗೊ ಶುರುವಾಯಿತು ನೋಡಿ, ಇದು ನನ್ನ ವೀಕ್ ಪಾಯಿಂಟ ಅಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಇರುವಾ ಪ್ರೀತಿನ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಿರಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಎಕೆಂದರೆ ಶ್ವೇತ ಯಾವಗ ಅಳುತ್ತಾಳೊ ಹಾಗ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಸಹ ಒದ್ದೆಯಾಗುತಿತ್ತು. ಮದುವೆ ಯಾದ ಹೊಸತ್ತಲ್ಲಿ ಗಂಡ ಹೇಳುವುದು ಹೆಂಡ್ತಿ ಕೇಳುವುದು, ಸ್ವಲ್ಪ ಹಳೇದಾದ ಮೇಲೆ ಹೆಂಡ್ತಿ ಹೇಳುವುದು ಗಂಡ ಕೇಳುವುದು, ಮಕ್ಕಳದ ಮೇಲೆ ಇಬ್ಬರು ಹೇಳುವುದು ಉರವರು ಕೇಳುವುದು ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದೆ ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಗಲ್ಲ ನೋಡಿ ಹೆಂಡ್ತಿ ಮಾತ್ರ ಹೇಳುವುದು ಕೇಳಿಕ್ಕೆ ಇರುವುದು ನಾನೊಬ್ಬ ಪ್ರಾಣಿ ಮಾತ್ರ..

ನಾನಂದೆ " ಎನಾಯಿತು ಈಗ ನೀ ಇಷ್ಟು ಅಳಲು, ಕಾರಣಾವಾದರು ಹೇಳುತ್ತಿಯ, ಇಲ್ಲ ನಾ ಕೂಡ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ ಅಳಲು ಷುರುಮಾಡ್ ಬೇಕಾ..."

" ಹಾಗಲ್ಲ.. ನನ್ನ ಗೇಳತಿಯ ಗಂಡ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ್ರು, ಅವರು ನಿಮ್ಮ ತರನೆ ಯಾವಗಲು ಬ್ಯುಸಿ, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಹೋದರೆ ತಿರುಗಿ ಮನೆ ಮುಟ್ಟೊ ಹೊತ್ತು ರಾತ್ರಿಯಾಗುತಿತ್ತು "ನಂಗೆ ಅವಳ ಮಾತು ಕೇಳಿ ನಗೊದೊ ಅಳೊದೊ ಗೊತ್ತಗಿಲ್ಲ, ಎಕೆಂದರೆ ಯಾರೊ ಯಾರನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೊದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಹೆಂಡ್ತಿ ಅಳುತ್ತ ಇದ್ದಳೆ.. ಇಂಥ ಹೆಂಡ್ತಿ ಇದ್ದರೆ ಉಡುಪಿ ಶ್ರೀ ಕೃ‍ಷ್ಣನೆ ಕಾಪಾಡ ಬೇಕು ಅಂತ ನಾ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿಯೆ ಅಂದುಕೊಂಡೆ..

ಈಗ ಇವಳನ್ನ ಒಬ್ಬಳೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದರೆ ಇವಳು ಇನ್ನು ಎನೊ ಯೋಚಿಸಿ ತಲೆ ಹಾಳ್ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬ ಭಯದಿಂದ ನಾ ಕಾಲೇಜು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿದ ಪ್ರೇಮಾಯಣ ಪುಸ್ತಕದ ಒಂದೆರಡು ಡೈಲಾಗ್ ಬಿಟ್ಟೆ.. " ಶ್ವೇತ.... ಇ ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ವಿಶಾಲದ ಅರ್ಥ ಉಂಟು.. ಇದನ್ನ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡ್ಡವರಿಗಷ್ಟೆ ಗೊತ್ತು.. ಮತ್ತೆ ಇ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ಅಷ್ಟೊ, ಇಷ್ಟೊ ಅಂತ ಹೇಳಕ್ಕೆ ಹಾಗಲ್ಲ ಎಕೆಂದರೆ ಇದು ನಮ್ಮ ಮನೆ ಎದುರುಗದೆ ಇರುವ ಕಂಜುಸ್ ಶಾಮಣ್ಣನ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟಿರುವ ದಿನಸಿ ವಸ್ತು ಅಲ್ಲ, ಬೇಕಾದಗ ತೂಕ ಮಾಡಿ ಅಷ್ಟೊ, ಇಷ್ಟೊ ಹೇಳಕ್ಕೆ.. ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಅನುಭವ, ಒಂದು ಮಧುರ ಅನುಭವ, ಅ ಮಧುರ ಅನುಭವ ನಿನಗೆ ಆಗದಿದ್ದರೆ ಅದು ಸಹ ಪ್ರೀತಿ ಯಲ್ಲ, ಆಗ ಅದು ನನ್ನ ಆಸೆಗೆ ನಾ ಕೊಟ್ಟ ಹೆಸರು ಅಷ್ಟೆ.. ಶ್ವೇತ ಈ ಪ್ರೀತಿ ಅಂದರೆ ಅದು ನಿನ್ನ ......."

" ನೀವು ಗಂಡಸರ ಹಣೆಬರಹನೇ ಇಷ್ಟು, ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿರ ಅಂಥ ಕೇಳಿದರೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತಿರ... ಮತ್ತೆ ಯಾರದರು ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಅವಳ ಹಿಂದೆನೆ ಹೊಗುತ್ತಿರ ನನ್ನ ಗೆಳತಿ ಗಂಡನ ಹಾಗೆ... ನಮ್ಮನ್ನ ದೇವರ ಹಾಗೆ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು ತಿರುಗಿಸುತ್ತಿರ ಮತ್ತೆ ಒಂದು ದಿನ ಗಣಪತಿ ಬಪ್ಪ ಮೊರಿಯ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕೆರೆಗೋ, ಬಾವಿಗೋ ಹಾಕುತ್ತಿರ..."

ನಾ ಮನಸ್ಸಲ್ಲೆ ಅಂದು ಕೊಂಡೆ ನಿನ್ನ ಗೇಳತಿ ತರ ಹುಡಿಗಿನ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟು ತಿರುಗಿಸಿದರೆ ಅವಳ ಕಾಲು ನಮ್ಮ ಎದೆ ಮೇಲೆ ಇರತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅವಳು ಮೆಟ್ಟುವುದು ನಮ್ಮ ಹೃದಯವನ್ನ, ನನ್ನಂತ ಗಂಡದ್ದಿರು ಆದನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಬಾವಿಗೋ, ಕೆರೆಗೋ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ...

" ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ ಶ್ವೇತ, ನಿನ್ನ ಗೆಳತಿನೆ ಸರಿ ಇಲ್ಲ ಅಂತ, ಅವಳ ಮಾತು ಕೇಳಿ ನೀನೆ ಇಷ್ಟು ಬದಾಲಾಗಿದಿ, ಇನ್ನೊ ಅವಳ ಗಂಡನ ಗತಿ ದೇವರೆ ಬಲ್ಲ.."

ನನ್ನವಳಿಗೆ ಕೋಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿ ಬಂದಾಗೆ ಇತ್ತು... ಇನಂತ್ತು ಪ್ರೀತಿನ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳ್ ಬೇಕಾಗತ್ತೆ ಇಲ್ಲಾದಿದ್ದರೆ ಅಂತು ಇವಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲ ಅಂಥ ಶುರು ಮಾಡಿದೆ ನೊಡಿ..

" ಶ್ವೇತ ನಿನ್ನ ನಾ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಸುತೆನಂತ ನಿಜವಾಗಿಯು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಆದರೆ ನಾ ಸಾಯುವವರೆಗು ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆನೆ ಇರುಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ. ನಿನ್ನ ದೇವರ ಆಗೆ ನನ್ನ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟಿಲ್ಲ ನಾ, ಆದಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಿ ಅಂತ ಬಾವಿಸಿ ನಿನ್ನ ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದೆನೆ. ಈ ಗಂಡ ಹೆಂಡ್ತಿರ ಸಂಬಂಧ ಜನುಮ ಜನುಮದ ಅನುಬಂದ ಅಂತರೆ, ಅದ್ರೆ ನಂಗೆ ಎಲ್ಲ ಜನುಮದ ಪ್ರೀತಿ ಈ ಒಂದೆ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಕೊಡೊ ಆಸೆ. ಈಗ ನಾನು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ದುಡಿಯುವುದು ನಿನೊಗೊಸ್ಕರ, ನಿನ್ನ ಕನಸ್ಸ ನನಸ್ಸು ಮಾಡಲು ಮಾತ್ರ, ಸ್ವಂತ ಮನೆ ಆಸೆ ನನಗಿಲ್ಲ ಆದರೆ ನಿ ಕಂಡ ಆ ಕನಸ್ಸಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ರಾಣಿಯಾಗೆ ನೋಡಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ. ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ಸಹ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸುವುದು ತನ್ನನ್ನ ತಾನು ಮಾತ್ರ, ನಾನು ಕೂಡ ಅಷ್ಟೆ... ಅದ್ರೆ ನನ್ನ ಆ "ನಾನು" ಎಂಬ ಪದದಲ್ಲಿ ನೀನು ಕೂಡ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇದ್ದಿಯ .."

ಅಷ್ಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮನೆ ಪೋನ್ ರಿಂಗ್ ಹಾಗೊ ಷುರು ಮಾಡಿತ್ತು, ಪೋನ್ ಎತ್ತಿದೆ ಮತ್ತೆ ಆ ಕಡೆ ಯಿಂದ ಶ್ವೇತ ಇದ್ದಾಳ ಎಂಬ ಧ್ವನಿ, ಆ ಕರ್ಕಶ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿದ ಕೊಡಲೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಇದು ಅವಳ ಗೆಳತಿಯದ್ದು ಅಂತ, ಪೋನ್ ಶ್ವೇತಳ ಕೈಗೆ ಕೋಟ್ಟು ನಾ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಹೋರಟೆ ...

ಆದರೆ ನನ್ನವಳಿಗೆ ಈಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾದನ ಅದಂತೆ ಇತ್ತು..

ನಾ ಆಫೀಸ್ ಮುಟ್ಟುವಾಗ ತುಂಬ ಲೇಟಾಗಿತ್ತು, ಅದ್ರೂ ಇವತ್ತೆನೊ ಬಚಾವ್ ಆಗಿದ್ದೆ ಎಕೆಂದರೆ ಬಾಸ್ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನೊಬ್ಬ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಉದ್ಯಾಮಿ ದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕೆಲಸ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಮ್ಮಿ.. ನಮ್ಮ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಶೂರುವಾಗುವಾಗ ಸುಮಾರು ೧೧ ಗಂಟೆಯಗತ್ತೆ. ಸುಮಾರು ೧೧.೩೦ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಪೋನ್ ರಿಂಗ್ ಹಾಗೊ ಷುರುವಾಯಿತು, ಕ್ಯಾಶ್ ಲ್ಲಿ ತುಂಬ ಜನ ಇದ್ದರಿಂದ ನಾ ಪೋನ್ ಎತ್ತಲಿಲ್ಲ, ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ನಂತರ ಪೋನ್ ಮತ್ತೆ ರಿಂಗ್ ಹಾಗೊ ಶುರುವಾಯಿತು, ನೋಡಿದೆ ಶ್ವೇತನ ಕರೆ " ನೀವು ೧೦ ನಿಮಿಷದ ಒಳಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಹೆಣ ನೋಡ ಬೇಕಾದಿತು " ಅಲ್ಲಿಗೆ ಪೋನ್ ಕಟ್ಟು, ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ರಿಂಗ್ ಮಾಡಿದೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೊ ಎತ್ತಲಿಲ್ಲ.. ನನಗಂತು ನಿಜವಾಗಿಯು ಭಯವಾಗಿತ್ತು. ಶ್ವೇತ ಮೊದಲೆ ತುಂಬ ಬೇಜಾರಲ್ಲಿ ಇದ್ದ್ಳು , ನಾನಂತು ಸರಿಯಾಗಿ ಅವಳನ್ನ ಮಾತಾಡಿಸಿಲ್ಲ ಬೇರೆ, ನನ್ನ ಕ್ಯಾಶ್ ನ ಕೀ ನನ್ನ ಗೇಳಯ ಹರಿ ನ ಕೈಲಿ ಕೊಟ್ಟು ಮನೆಗೆ ಹೊರಟೆ..

ಆಫೀಸ್ ನಿಂದ ಹೊರಟು ನನ್ನ ಬೈಕಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ ಉಂಟು ನನಗೆ ಮತ್ತೆ ಎನಾಗಿದೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ..

ಇಡೀ ಜಗತ್ತೆ ಕತ್ತಲಾದಗೆ, ನನ್ನ ಸುತ್ತ ಯಾರಿಲ್ಲದ ಅನುಭವ, ನನ್ನ ಕೈ ಮತ್ತು ಕಾಲು ಅಲುಗಾಡಿಸಲು ಅಗಲಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಯಾರೊ ಮುಚ್ಚಿದ ಹಾಗೆ, ಶ್ವೇತ ಕೂಗೊ ದ್ವನಿ ಮಾತ್ರ ಕೇಳಿಸುತ್ತ ಉಂಟು.. ಅದರೆ ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಇರುದು ಒಂದೇ ವಿಷಯ ಹೇಗದರು ಮಾಡಿ ಮನೆ ಮುಟ್ಟು ಬೇಕಂತ, ಒಮ್ಮೆ ಶ್ವೇತನ ನೋಡೊ ಬೇಕಂತ, ಮೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣು ಬೀಡಿಸಿದೆ ನನ್ನ ಕೈಗೆ ಸುಜಿ ಚುಚಿದ್ದರೆ, ಮುಗಿನ ಮೇಲೆ ಕ್ರತಕ ಉಸಿರಾಟದ ಮಸ್ಕ್ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ಹತ್ತಿರ ಬಿಳಿ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕಿದ ಯೊರೊ ಹುಡುಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾಳೆ, ಕಾಲತ್ತಿರ ಶ್ವೇತ ಅಳುತ್ತ ಇದ್ದಾಳೆ, ನಾ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟದನ್ನ ನೋಡಿ ಶ್ವೇತ " ತಪ್ಪಾಯಿತು ಕಾಣ್ರಿ, ನಾ ನನ್ನ ಗೇಳತಿ ಮಾತು ಕೇಳಿ ನಿಮ್ಗೆ ಪೋನ್ ಮಾಡಿದೆ, ಅವಳೆ ಹೇಳಿದ್ದು, ನಿಮಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಇದ್ದರೆ ನೀವು ಹತ್ತೆ ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮುಟ್ಟಿತ್ತಿರ ಅಂತ.. ಮತ್ತೆ ಹರಿ ಹೇಳಿದಗ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ಮನೆ ಮುಟ್ಟೊ ಅವಸದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಬೈಕ್ ಯಾವೊದೊ ಕಾರ್ ಗೆ ತಾಗಿತ್ತು." ನನಗೆ ಶ್ವೇತ ಹೇಳಿದ ಒಂದು ಮಾತು ಅರ್ಥವಾಗಿಲಲ್ಲಿ, ಆದರೆ ಅರ್ದ ಬಿಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮುಖ ಮಾತ್ರ ಇತ್ತು, ನನ್ನ ಕೈಯನ್ನ ಅವಳು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡೊಕೊಂಡಿದ್ದಳು, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಎನೊ ಖುಶಿಯಾಯಿತು ಎಕೆಂದರೆ ನನ್ನವಳನ್ನು ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೊ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡಲಿಲ್ಲ ಅಂತ, ಅವಳು ಫೊನ್ ಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದಳು ನೀವು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಬರದಿದ್ದರೆ ನಾ ಪ್ರಪಂಚವೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೊಗುತ್ತೆನೆ ಅಂತ ಆದರೆ ನನಗೆ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಇದ್ದ ಪ್ರೀತಿ ಅವಳನ್ನ ನನಿಂದ ದೊರ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಅಂತ. ನನ್ನವಳು ಅಳುವಾಗ ಅಂತು ನಿಜವಾಗಿಯು ಲಕ್ಷ್ಮೀ ತರನೆ ಕಾಣುತಿದ್ದಳು, ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮಹಾ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ತರ.. ಆ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಮುಖ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ಊಳಿಯಿತು ಆದರೆ ಉಸಿರು ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲೆ ಮೆಲ್ಲನೇ ನಿಂತು ಹೋಯಿತು........

ಜನುಮ ಜನುಮದ ಅನುಬಂದ ...

ಎಲ್ಲೊ ಕೇಳಿದ/ಓದಿದ ಒಂದು ಕಥೆ ................

ನಾನು ಕೆಲಸ ಬಿಟ್ಟು ಮನೆ ಸೇರೊ ಹೊತ್ತು ಸುಮಾರು ರಾತ್ರಿ ೧೦ ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಮನೆ ಮುಟ್ಟಿದಂತೆ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಶ್ವೇತ ಉಟ ಬಡಿಸಿದಳು, ನಾ ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಹೇಳಿದೆ, ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ವಿಷಯ ಹೇಳಲು ಉಂಟು. ನಾ ಹೇಳುವ ವಿಷಯ ಅವಳಿಗೆ ಮೊದಲೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತೊ ಎನೊ ಅವಳು ಮ್ವಾನವಾಗಿದ್ದಳು ಆದರೆ ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿದ್ದವು.. ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೆಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನಾ ಹೇಳುವ ವಿಷಯ ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಮುಕ್ಯವಾಗಿತ್ತು ಎಕೆಂದರೆ ನನಗೆ ಬೇಕ್ಕಿದ್ದದು ವಿಚ್ಚೇದನೆ.. ನನ್ನ ಮಾತನ್ನ ಅವಳ ಮ್ವಾನದಲ್ಲಿಯೇ ಮುಂದುವರಿಸಿದೆ, ನನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ಅವಳು ಕೊಪಗೊಳ್ಳದೆ, ಅವಳಿಂದ ಬಂದ ಉತ್ತರ "ಎಕೆ???" ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ.. ಅವಳಲ್ಲಿ ಮಾಯಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವ ಅಗತ್ಯ ನಾನಗಿಲ್ಲ ಅಂದು ಕೊಂಡೆ.. ನನ್ನ ಮ್ವಾನ ಅವಳ ಕೋಪಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು.. ಅವಳು ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಉಟದ ತಟ್ಟೆಯನ್ನ ಬಿಸಾಡಿ ನೀ ಮನುಷ್ಯನೆ ಅಲ್ಲವೆಂದು ಬೈದಳು. ಅ ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಇಬ್ಬರು ಮ್ವಾನದಲ್ಲಿಯೆ ಕಳೆದೆವು.. ಅದರೆ ಅವಳ ಕೂಗು ರಾತ್ರಿ ಇಡೀ ನನ್ನ ಮಲಗಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಕೂಗು ನನಗೆ ಮಾಯಳ ನಗುವಿನ ಮುಂದೆ ಕೇಳಳೆ ಇಲ್ಲವಾದರು ಜೀವನವಿಡಿ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರುವ ಅವಳ ಕನಸ್ಸು ಹತ್ತೆ ವರ್ಷದ ದಾಂಪತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮುಗಿದು ಹೋಗಿತ್ತು. ನಾನೇನು ಅವಳಿಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ ಎಕೆಂದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲವನ್ನ ನಾನು ಪೂರೈಸುತ್ತೆನೆ ಎಂದು ನಾನು ವಿಚ್ಚೇದನೆ ಕಾಗದಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದೆ...

ಕೊನೆಗು ಶ್ವೇತ ನನ್ನೆದುರು ಕೂಗಿ ನಿಮ್ಮ ಸಂತೋಷಗೊಸ್ಕರ ನಾ ಯಾವುದಕ್ಕೊ ಸಿದ್ದ ಎಂದಳು.. ಇದೆ ಬೇಕಿತ್ತು ನನಗೆ, ಅಂತು ಇಂತು ಅವಳನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ನಾನು ಮಯಾಳನ್ನು ಮದುವೆ ಯಾಗುವ ಕನಸ್ಸು ನಿಜವಾಗತ್ತೆವೆಂಬ ನಂಬಿಕೆ.. ಮರುದಿನ ರಾತ್ರಿ ಕೆಲಸದಿಂದ ಬರುವಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಲೇಟಾಗಿತ್ತು ಎಕೆಂದರೆ ಮಾಯನನ್ನು ಮನೆಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಿದೆ. ಶ್ವೇತ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೆ ನಾನಗಾಗಿಯೆ ಕಾದಿದ್ದಳು. ನನಗೆ ಉಟ ಬಡಿಸಿ ಅವಳು ಮಲಗಿದಳು. ಆದರೆ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಇದ್ದ ಕಾಗದದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಬರೆದ ವಿಚ್ಚೇದನೆಯ ಕೆಲವು ಕಂಡಿಶನ್ ಗಳಿದ್ದವು.. ಈ ಕಂಡಿಶನ್ ಗಳು ನನಗೆ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿತ್ತು ಎಕೆಂದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದದು, ನನ್ನಿಂದ ಅವಳಿಗೇನು ಬೇಡ, ಆದರೆ ವಿಚ್ಚೇದನೆಯ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಮೊದಲೆ ನೋಟಿಸು ಕೊಡಬೇಕು, ಅ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ನಾವು ಸಹಜವಾದ ಜೀವನ ನಡೆಸುವುದು ಎಕೆಂದರೆ ಇದ್ಯಾವುದು ಮಗನ ಮೇಲೆ ಯಾವ ಪರಿಣಾಮ ಬಿಳದಿರಲು. ಇದಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಸಹ ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಅವಳ ವಿಚಿತ್ರ ಕಂಡಿಶನ್ ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಮದುವೆ ದಿನ ರಾತ್ರಿ ನಾ ಅವಳನ್ನ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಮನೆಯಬಾಗಿಲಿನಿಂದ ನಮ್ಮ ಬೆಡ್ ರೂಮ್ ತನಕ ಹೊಗಿದ್ದೆ. ಹಾಗೆಯೆ ಈ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಅವಳನ್ನ ಪ್ರತಿದಿನ ಮದುವೆ ದಿನ ರಾತ್ರಿಯಂತೆ ಮನೆಯಬಾಗಿಲಿನಿಂದ ನಮ್ಮ ಬೆಡ್ ರೂಮ್ ತನಕ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದು. ನನಗೆ ಅನಿಸಿತ್ತು ಅವಳು ಹುಚ್ಚಿಯಾಗಿದ್ದಳೆ ಎಂದು, ಆದರೆ ಈ ಕಂಡಿಶನ್ನ ನಾ ಮಾಯನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೆ ಆದರೆ ಈ ವಿಚಿತ್ರ ಕಂಡಿಶನ್ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದಗ ಮಾಯಳಿಗೆ ಸಹ ನಗೆ ಬಂದಿತ್ತು. ನನ್ನ ಮತ್ತು ಅವಳನ್ನು ಯಾವ ಕಂಡಿಶನ್ ದೂರ ಮಾಡಲ್ಲ ಅಂತ ಮಾಯಳ ನಂಬಿಕೆ.

ನಾನು ಮೊದಲ ದಿನ ಅವಳನ್ನ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡಗ ನನಗೆ ನನ್ನ ಮದುವೆಯ ಮೊದಲ ದಿನ ನೆನಪಾಯಿತು. ನಾವಿಬ್ಬರು ಆಗ ಅಪರಿಚಿತರು, ಆಗ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬಾಳೊ ಕನಸ್ಸು ಈಗ ದೂರ ಹಾಗುವ ಆಸೆ. ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಮಗ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟುತಿದ್ದ, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನನ್ನ ಎತ್ತಿದ್ದರು ಅಂತ, ಆ ಚಪ್ಪಾಳೆಯ ಸದ್ದು ನನ್ನ ಎದೆ ತಟ್ಟುವಂತಿತ್ತು. ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಖುಷಿ ನಾ ಹಿಂದೆಂದು ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ನಾನು ಅವಳನ್ನ ಬೆಡ್ ರೂಮಿನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ನಾ ಮನೆ ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಹೊಗಿ ಕೂಳಿತೆ.. ಎರಡನೇ ದಿನ ನಾ ಅವಳನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡಾಗ ಅವಳು ನನ್ನ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಕೊಂಡಿದ್ದಳು ಆಗ ಅವಳ ಮುಚ್ಚಿದ ಕಣ್ಣು ನನ್ನನೆ ನೊಡುವಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಇತ್ತಿಚೆಗೆ ಅವಳನ್ನ ಸರಿಯಾಗಿ ನೊಡಲಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಬಾವನೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಯಿತು ಎಕೆಂದರೆ ಅವಳು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹಗುರವಾಗಿದ್ದಳು, ನಾ ತೆಗೆದು ಕೊಟ್ಟ ಸೀರೆ ರವಕೆಯ ಕೈ ಅವಳಿಗೆ ದೋಡ್ಡದಗಿತ್ತು, ಮುಖದಲ್ಲಿ ನರೆ ಬಂದಿರುವ ಚರ್ಮ, ಕಿವಿಯತ್ತಿರುವ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿರು ಬಿಳಿ ಕೂದಲು. ನಾಲ್ಕನೇ ದಿನ ಅವಳನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡಾಗ ಅವಳು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹತ್ತಿರವಾಗಿದ್ದಳು. ಆಗ ನಾನೇನು ತಪ್ಪು ಮಾಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಅನಿಸಿತ್ತು. ಅವಳು ನಾನೊಗೊಸ್ಕರ ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳು ನಾನು ಮತ್ತೆ ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲೆ ಹಿಂದಿರಿಗಿಸಲು ಅಸಾದ್ಯವೆಂಬ ಅನುಭವ. ನನ್ನ ಸುಖಕ್ಕೊ, ಕಷ್ಟಕ್ಕೊ ಸಮವಾಗಿ ಬಾಗಿಯಾದವಳು, ಈಗ ವಯಸ್ಸದಂತೆ ನಾ ಅವಳನ್ನ ಮರೆತೆ ಎಂಬ ಅನುಭವ. ಆರನೇ ದಿನ ಅವಳನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡಾಗ ಮತ್ತೆ ಹಳೆಯವಾನಾಗುವ ಕನಸ್ಸು. ಈ ಕನಸ್ಸನ್ನ ನಾ ಮಾಯಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಶ್ವೇತ ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ನಾನಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗ ತೊಡಗಿದಳು. ಹೀಗೆ ಎರಡು ವಾರ ಕಳೆದವು ನನ್ನವಳು ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ತುಂಬ ಕರಗಿ ಹೊಗಿದ್ದಳು. ಆಗ ಅವಳ ನಗು ಮುಖದಲ್ಲಿರು ದುಃಖ ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತು. ಮತೊಂದು ವಾರ ನಾ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯ ನನ್ನ ಮಗನೊದ್ದಿಗೆ ಕಳೆದೆ. ಮಗನ ಮಾತಿನಿಂದ ಗೊತ್ತಾಯಿತು ನಾ ಶ್ವೇತಳನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೊಗುವದು ಅವನ ಜೀವನದ ಅಮುಲ್ಯವಾದ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಂತ. ಈ ಮಾತನ್ನ ಕೇಳಿ ಅವಳು ಮಗನನ್ನ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಅತ್ತಳು. ಅ ಕ್ಷಣ ಅವಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ತಪ್ಪನ್ನ ಒಪ್ಪಿ ಅವಳನ್ನ ಸಮಾದನ ಮಾಡಬೆಕೇಂದು ಅನಿಸಿತು ಆದರೆ ಆಗ ಅಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಬದಲಾಗುವ ಮುಂಚೆ, ಅ ಕ್ಷಣವೇ ನಾ ಎದ್ದು ಮಾಯಳ ಮನೇಗೆ ಹೋದೆ.. ಬಾಗಿಲಲ್ಲೆ ನಿಂತು ಮಾಯಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ ಶ್ವೇತನಿಗೆ ವಿಚ್ಚೇದನೆ ಕೊಡುವುದು ಅಸಾದ್ಯ, ಕಾರಣ ಕೇಳಿದಳು. ಎಲ್ಲದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ನಾನೆ, ನಮ್ಮ ದಾಂಪತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾ ಎಂದು ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಮನ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ, ನಾ ನನ್ನ ಕೇಲಸದಲ್ಲಿಯೆ ಮಗ್ನೆ ನಾಗಿದ್ದೆ. ಪ್ರೀತಿ ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿತ್ತು ಅದರೆ ಯಾವಾಗಲು ಅದನ್ನ ಹಂಚಿ ಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಾಯ ನನ್ನ ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸಿದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕಿದಂತಿತ್ತು.

ಮಾಯನ ಮನೆಯಿಂದ ಹಿಂದಿರುವಾಗ ಹೂ ಮಾರ್ಕೆಟು ಹೋದೆ, ನನ್ನವಳಿಗೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂದರೆ ಇಷ್ಟ, ಹೂ ಮಾರುವವಳಿಂದ ಒಂದು ಬುಟ್ಟಿ ಹೂವ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ. ಹೂ ಮಾರುವವಳು ಕೇಳಿದಳು "ಎನ್ ಸಾರ್ ಒಂದು ಬುಟ್ಟಿ ಹೂವ wife ಗೆಯ" ನಾ ಅಂದೆ "ಅಲ್ಲ ನನ್ನ Life ಗೆ "...

ಭಗವದ್ಗೀತೆ...

ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲೊ ಕೇಳಿದ ಒಂದು ಕಥೆ ................

ದಿನ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಓದೋ ತನ್ನ ತಾತನಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿನ ಮೊಮ್ಮಗ ಕೇಳಿದ "ನಾನು ನಿನ್ನ ಹಾಗೆ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಓದಿದೆ.. ಆದರೆ ಏನೊ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ.. ಏನೆಲ್ಲ ಅರ್ಥವಾಯಿತು ಅದು ಪುಸ್ತಕ ಮುಚ್ಚಿದ ಮೇಲೆ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟೆ.. ಈ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಓದೋದರಿಂದ ಏನಾದರೂ ಪ್ರಯೋಜನ ಉಂಟ ತಾತ "

ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರಶ್ನೆ ಯಾವಾಗಲು ಉತ್ತರಿಸುವದು ಕಷ್ಟ.. ಎಕೆಂದರೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ಮಕ್ಕಳು ಬೇರೆ ಅರ್ಥ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿದ ತಾತ ತನ್ನ ಹತ್ತಿರನೇ ಇದ್ದ ಇದ್ದಿಲು ತುಂಬಿಸುವ ಬುಟ್ಟಿಯನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗನಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟು, ಮನೆಯ ಎದುರುಗಡೆ ಇರುವ ನದಿಯಿಲ್ಲಿ ಬುಟ್ಟಿಯನ್ನ ಮುಳುಗಿಸಿ ನೀರು ತುಂಬಿಸಿ ಕೊಂಡು ತರಲು ಹೇಳಿದ...

ಮೊಮ್ಮಗ ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಡಿದ, ಆದರೆ ಮನೆ ಮುಟ್ಟುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ನೀರು ಖಾಲಿಯಾಗಿತ್ತು.. ತಾತ "ಸ್ವಲ್ಪ ವೇಗದಿಂದ ನೀ ಬಂದಿದ್ದರೆ.." ತಾತನ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಮೊಮ್ಮಗ ಭಗಿರಥ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ... ಏಷ್ಟು ವೇಗ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರೂ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಬುಟ್ಟಿಯನ್ನ ಮುಳುಗಿಸಿ ನೀರು ತುಂಬಿಸಿ ಮನೆ ಮುಟ್ಟುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ನೀರು ಖಾಲಿಯಾಗಿರುತಿತ್ತು... ಮೊಮ್ಮಗನಿಗೆ ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಸಲು ಅಸಾದ್ಯ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಅದರೆ ತಾತನಿಗೆ ತಾನು ಏಷ್ಟು ವೇಗ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರು ಇದು ತನ್ನಿಂದ ಅಸಾದ್ಯ ಎಂದು ತೋರಿಸಲು ಮತ್ತಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ. ಕೊನೆಗೆ ಸಾಕಾದಾಗ ಮೊಮ್ಮಗ " ತಾತ ಇದರಿಂದ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ."

"ನಿನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ ಇಲ್ವ??? " ತಾತ ಮೊಮ್ಮಗನಲ್ಲಿ " ಒಮ್ಮೆ ಬುಟ್ಟಿ ನೋಡಿಕೊ "

ಮೊಮ್ಮಗ ಬುಟ್ಟಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ಬುಟ್ಟಿ ಬೇರೆಯಾಗಿತ್ತು ಅಂದರೆ ಇದ್ದಿಲು ತುಂಬಿಸುತಿದ್ದ ಕೊಳಕು ಬುಟ್ಟಿ ಒಳಗು ಮತ್ತು ಹೊರಗು ಶುಚಿಯಾಗಿತ್ತು....

" ಚಿನ್ನ (ಮೊಮ್ಮಗ) ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಓದುವದರಿಂದ ಹಾಗುವುದು ಇಷ್ಟೆ... ನಾವು ಅದನ್ನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳುವುದು ತುಂಬ ಕಷ್ಟ ಅದರೆ ಅದನ್ನು ಓದುವದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಒಳಗು ಮತ್ತು ಹೊರಗು ಹಲವಾರು ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಆಗುವುದು ಮಾತ್ರ ಖಂಡಿತ. ಇದುವೆ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನ ಲೀಲೆ."

Thoughts - 13

" ವಯಸ್ಸಾ ದಂತೆಯೇ ತಾಯಿಗೆ ಗಂಡನಿಗಿಂತ ಮಗನ ಮೇಲೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ....
ವಯಸ್ಸಾ ದಂತೆಯೇ ಮಗನಿಗೆ ತಾಯಿಗಿಂತ ಹೆಂಡತಿ ಮೇಲೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ.... "

Thoughts - 12

ಕಲಿಯುದು ಯಾವಾಗಲು ಹೊರೆಯಲ್ಲ... ಅದು ಜೀವನಕ್ಕೆ ದಾರಿ...

ನಾಡ ಗೀತೆ...

ಜೈ ಜೈ ಕನ್ನಡಮ್ಮನಿಗೆ,
ಜಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ಕನ್ನಡ ರಮಣಿಗೆ..

ಜೈ ಜೈ ಭಾರತಮಾತೆಯ ಕಂದನಿಗೆ,
ಜಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ಭೂದೇವಿಯ ಕಣ್ಮಣಿಗೆ..

ಮಂಡ್ಯದ ಸಿಹಿ ಕೊಡಗಿನ ಸಿರಿ ಕೊರಳಲಿ ಮಂಗಳೂರ ಮುತ್ತಿನ ಮಾಲೆ,
ಬಳ್ಳಾರಿಯ ಬೆಳೆ ಜೊಗಿನ ಝರಿ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲೆ ಪರಶುರಾಮನ ನೆಲೆ..

ಒಂದೇ ಜಾತಿ ಒಂದೇ ಧರ್ಮ ಒಂದೇ ಮಾತ ವೆಂಬ ಗುರುಗಳ ನುಡಿ,
ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಜಾತಿ ಧರ್ಮ ಮಾತದ ಜನರ ಪ್ರೀತಿಗಿಲ್ಲ ಗಡಿ..

ಬಾದಾಮಿ ಐಹೊಳೆ ಪಟ್ಟದಕಲ್ಲಿನ ಶಿಲೆ,
ಇಲ್ಲಿ ಕನಕ ಪುರಂದರ ಮಧ್ವ ಬಸವಣ್ಣನ ಮಾತಿಗಿದೆ ಬೆಲೆ..

ನಾನ್ಯದೇವ ಕಲ್ಲಿನಾಥ ಪಂಡರೀಕ ವಿಠ್ಠಲ ಶಾರ್ಙ್ಗದೇವ ಹಾಡಿದ ಹಾಡು,
ಪಂಪ ರನ್ನ ಜನ್ನ ಕುಮಾರವ್ಯಾಸರಂತಹ ಕವಿಗಳಿಗೆ ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟ ನಾಡು..

ಸಂತ ಮೇರಿ ಬೆಸಿಲಿಕಾ ಬೈತಡ್ಕದ ಪಳ್ಳಿ ಉಡುಪಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಲೀಲೆ
ಇದುವೆ ಗೌತಮ ವಿವೇಕ ಪರಮಹಂಸರ ಶಾಂತಿ ಮಂತ್ರದ ಶಾಲೆ..

ತುಂಬಿ ಹರಿಯುವ ಕೃಷ್ಣಾ ಶರಾವತಿ ಕಾವೇರಿ ಗೋದಾವರಿಯ ನೋಡು
ಇದುವೆ ತಂಪೆರೆಯುವ ಹಚ್ಚ ಹಸಿರ ಮಲೆನಾಡ ವನದೇವಿಯ ಕರುನಾಡು..

ಹಂಪೆ ಹಳೇಬೀಡು ಬೇಲೂರು ದೇವಾಲಯದ ಕಲೆ
ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಭಾಷೆಯವ ಜನರಿಗಿದೆ ನೆಲೆ..

ತೇಗ ಶ್ರೀಗಂಧ ಬೆಳೆಯುವ ನಾಡು, ಕೋಲಾರದ ಹೊನ್ನಿನ ಗಣಿಯ ಗೂಡು
ಇದುವೆ ಹಿಂದೂ ಜೈನ ಕ್ರೈಸ್ತ ಬೌದ ಮುಸಲ್ಮಾನರ ದೇವರ ಬೀಡು..

ವೆಂಕಟ ಸದಾಶಿವ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯ ಸಾಧನೆಯ ಮೇಲೆ
ಸಂಸ್ಕೃತಿ ತ್ಯಾಗ ಸ್ವಾಭಿಮಾನಗಳ ಸೌಂದರ್‍ಯದ ನೆಲೆ..

ಮೌರ್ಯ ಗಂಗ ಕದಂಬ ಹೊಯ್ಸಳ ಚಾಲುಕ್ಯರಾಳಿದ ನಾಡು
ಕಿತ್ತೂರು ಚೆನ್ನಮ್ಮ ಸಂಗೊಳ್ಳಿ ರಾಯಣ್ಣರ ಶೌರ್ಯದ ಬೀಡು..

ಜೈ ಜೈ ಕನ್ನಡಮ್ಮನಿಗೆ,
ಜಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ಕನ್ನಡ ರಮಣಿಗೆ..

ಜೈ ಜೈ ಭಾರತಮಾತೆಯ ಕಂದನಿಗೆ,
ಜಯವಾಗಲಿ ಎಂದು ಭೂದೇವಿಯ ಕಣ್ಮಣಿಗೆ..

Thoughts - 11

ಇಲ್ಲಿ ಕಾಮಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಕಟ್ಟಿದವರೆ ಜಾಸ್ತಿ...

Thoughts - 10

ದುಡ್ಡಿದ್ದವ ದೊಡ್ದಪ್ಪನ ಮಗ... ದುಡ್ಡಿಲ್ಲದವ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನ ಮಗ...

Thoughts - 9

ಸತ್ಯ ಸತ್ತರು.... ಅದು ಭೂತವಾಗಿ ಕಾಡತ್ತೆ....

Thoughts - 8

ನೀನು ಪ್ರೀತಿಸುದನ್ನು ಕಲಿಸಿದೆ, ನಾನು ಅದನ್ನೆ ಮುಂದುವರಿಸಿದೆ....

Thoughts - 7

" ಎಲ್ಲರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಜಾಸ್ತಿ... ಸತ್ತು ಮಲಗಿದ ಹೆಣದ ಮೇಲೆ..."

Thoughts - 6

" ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಇದ್ದ ಪ್ರೀತಿ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಕಿಟಕಿ ಇದ್ದೂ ಕತ್ತಲೆ ಇರುವ ಕೊಣೆಯಲ್ಲಿ... "

Thoughts - 5

"ಹೆಂಡ - ಗಂಗಸರ ಸಹವಾಸ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳ ಉಪವಾಸ...
ಕೆಟ್ಟ - ಹೆಂಗಸರ ಸಹವಾಸ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಂದೆ ತಾಯಿಯರ ಉಪವಾಸ..."

Thoughts - 4

" ಜೀವನದ ಹಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರವೇ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ... ಆದರೆ ಉತ್ತರವೇ ಇಲ್ಲದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಲ್ಲ... "

Thoughts - 3

" ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಮತ್ತೆ ಬರುವಳೆಂದು ನಾ ಕಾಯುತ್ತ ಕುಳಿತೆ, ಆದರೆ ಅವಳ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಯೇ ಮತ್ತೆ ನಾ ಬುದುಕುದನ್ನ ಕಲಿತೆ..."

Thoughts - 2

ವಯಸ್ಸು ಆದಂತೆ ನಾ ಕನಸ್ಸು ಕಾಣುದನ್ನ ಮರೆತೆ...

Thoughts - 1

ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಸ್ವದೇಶಿಯರ ಕೈ ಕಳಗೆ ದುಡಿಯುದಕಿಂತ,
ಸ್ವದೇಶದಲ್ಲಿ ವಿದೇಶಿಯರ ಕೈ ಕಳೆಗೆ ದುಡಿಯುದು ಉತ್ತಮ …